week 53
De laatste foto in deze serie is voor de bonusweek van dit 'annus horribilis'. De fotograaf beleeft het jaar, metaforisch gesproken, als een permanente zonsverduistering. Alles is overschaduwd door de pandemie. Onbevangen van het licht genieten is onmogelijk door de angst dat het virus je geliefden besmet. Ondertussen tingelt de windgong in de tuin vrolijk door en als je goed luistert, hoor je: volgend jaar beter, volgend jaar beter....
week 52
Het jaar zit er bijna op, de lockdown nog lang niet. In een lege parkeergarage in het centrum van Eindhoven valt het oog van de fotograaf op een eenzame rode brandblusser. De schoonheid van het alledaagse zie je slechts in onalledaagse omstandigheden. Geen camera bij de hand, maar de smartphone brengt uitkomst.
week 51
15 speeltjes voor één pup. Het lijkt een beetje overdreven, zeker omdat Brodie (brootje vindt hij ook goed) een duidelijke voorkeur heeft: de kartonnen doos. De andere speeltjes zijn voor de fotograaf.
week 50
Het onderwerp van week 49 zorgt er voor , dat er in week 50 niet over fotograferen gedacht kan worden, laat staan te doen. Zelfs aan verder nadenken over een nieuwe serie volgens bovenstaand concept komt de fotograaf niet toe. Dat het de hele week 'dood licht' is, verzacht de pijn voor de fotograaf.
week 49
U kijkt naar Brodie, de Engelse Cocker Spaniël, die nieuw is in het huishouden van de fotograaf en zijn vrouw. 2500 gram hondje, waar de fotograaf (75000 gram) als een blok voor gevallen is.
week 48
Mahler op de koptelefoon en op het geluidloze tv-scherm: Champion league voetbal. Je zou het het beste van twee werelden kunnen noemen.
week 47
Er komt gezinsuitbreiding in het huishouden van de fotograaf. Huis en tuin worden puppy-proof gemaakt. 'n Floodlight op het gazonnetje kan in de donkere wintermaanden handig zijn, zeker als 'Black and Tan' de kleur is van de nieuwkomer.
week 46
De lokroep van het zonovergoten hout kan de fotograaf niet weerstaan. Het blijkt een doe-het-zelf project en er is een belangrijke fase bereikt; de basisconstructie staat. Je kunt er in rondlopen en je voorstellen hoe je op zondagmorgen in de keuken een eitje bakt met uitzicht op de berken in de verte.
week 45
De fotograaf koopt in een opwelling (dat het flink afgeprijsd is, helpt ook) een fotoboek van Annie Leibovitz. Er staat een bijzonder essay in van Alexandra Fuller, wat op zich de prijs al rechtvaardigt. Een goed boek is altijd zijn prijs waard. En als bonus bij het essay krijgt de fotograaf de foto's van Annie Leibovitz.
week 44
Voor het eerst dit jaar is de fotograaf op reis. Voor één overnachting loont het niet om de kampeerspullen in staat van paraatheid te brengen, waar de fotograaf een voorkeur voor heeft. Immers hotels zijn allemaal hetzelfde, maar geen 2 campings, daarentegen, zijn gelijk. Wel goed geslapen overigens.
week 43
Corona heerst als nooit tevoren, boodschappen doen betekent: niet met tweeën de winkel in. Driemaal raden waar de fotograaf de winkeltijd doorbracht.
week 42
Week 42 staat helemaal in het teken van de nieuwe corona-maatregelen. De intrede van de herfst is door de fotograaf gemist. Daarom op de valreep: al te veel verkleurde krenteboompjes in dood licht.
week 41
De fotograaf is blij met dit paaltje; het maakt dat er niet zo hard door de straat gereden wordt. Daar wordt het binnen een stuk stiller van. Maar de fotograaf is niet blij met de paaltjes die hij en route tegenkomt. Vreemd, nietwaar?
week 40
De heer Parkinson cirkelt om alles heen, deze week. Zo kan het gebeuren, dat de fotograaf zich 's nachts terugvindt aan de keukentafel, experimenterend met camera, licht en tafel. De compositie van hard licht, drie ronde vormen en de linkerhand raakt de fotograaf, al is de betekenis hem niet duidelijk. Het voelt als 'n kleine overwinning op meneer Parkinson. De cirkel is rond, voor even althans.
week 39
Ook in Coronatijd is de fotograaf in gevecht met aartsvijand Parkinson. Die voert zijn guerrilla-oorlog sinds kort 's nachts. De fotograaf heeft nog geen antwoord op deze tactische zet van zijn opponent.
week 38
De vrouw van de fotograaf hing ooit een nestkastje aan de boekenkast. Voor de huismussen, verklaarde ze. Bij inspectie, deze week door de fotograaf, blijkt het gekraakt door 2 boekenwurmen.
week 37
Sommigen noemen dit een zelfportret; de fotograaf vindt het meer een geval van sluikreclame.
week 36
Zwangere vrouwen zien voortdurend andere zwangere vrouwen. Het Baader-Meinhof-fenomeen, oftewel frequentie-illusie. Zoiets overkomt de fotograaf nu ook; na week 34 ziet hij beelden van de 'David' op plaatsen waar ze hem eerder niet zijn opgevallen. Bijvoorbeeld dit frisgewassen en zwaar bewaakte exemplaar.
week 35
Zomerstorm Francis waait haar woede uit over het land. Ze geselt alles wat los en vast zit. 'n Potje tennis spelen is geen doen, tennisballen zijn geen partij voor Francis. Het weer is depressief. De fotograaf ook.
week 34
Ooit reisde de fotograaf voor het eerst naar Italië, Toscane, Florence. Nooit heeft een reis meer indruk gemaakt. De betonnen 'David' in de tuin getuigt er van. In het corona-jaar niet op reis is geen probleem. Gewoon teren op herinneringen, gelukkig hebben we de foto's nog. Dat helpt.
week 33
Geen Bach, Brahms of Beethoven, deze warme week, maar een doorlopend Minimal Music Concert van de Vier Ventilatoren.
week 32
Een nieuwe ervaring voor de fotograaf geeft ook een nieuw uitzicht.
week 31
Het is donderdag, het is warm, oude eiken zorgen voor schaduw op een nieuw parkeerterrein. De fotograaf gaat er ook maar onder staan.
week 30
Corona besmettingen nemen weer toe; mogelijk moeten mondkapjes soelaas gaan bieden. De fotograaf betrekt zijn mondkapjes van een bevriende part-time kunstenares uit Steensel. 'Kost wa, mar dan hedde oak wa', zeggen ze dan in Brabant.
Week 29
Woensdag 15 juli overlijdt Arnol Kox, in Eindhoven bekend als 'SchreeuwJesus', maar een oprecht mens. De fotograaf portretteert hem, bijna 25 jaar geleden, als de man die schreeuwt om stilte.
week 29
Je hoort het geregeld van kandidaten voor een tv-kwis, op de vraag van de presentator; 'Nog hobbies?'. 'Jazeker, shoppen'. De dame onder de nopjesplu zou het gezegd kunnen hebben. Zo vastberaden op weg naar het winkelparadijs. Kan ook zijn dat ze gewoon haast had omdat het regende.
week 28
Zin in...
week 27
De zonnespiegel ten huize van de fotograaf heeft een bolvormige spiegel; het ideale instrument om te laten zien, dat hij niet op grote voet leeft.
week 26
Chaos is de situatie, waarin alles door elkaar ligt. De versoepelde corona-maatregelen, bijvoorbeeld.
week 25
Parallelle gedachten: het gras moet gemaaid, ik moet naar de kapper.
week 24
Kluskunde; Lijmkarwei + fotograaf + parkinson + nieuwe broek (zie week 22) = vlek.. Lijmklem + wonder = vlekkeloos
week 23
De temperatuur daalt van de ene op de andere dag 12 graden; grasmaaien wordt stofzuigen.
week 22
Vroeger trokken ze in Venlo tijdens carnaval wel de overjas binnenstebuiten aan. De nieuwe zomerbroek van de fotograaf heeft wat carnaval betreft ook wel enige potentie.
week 21
De fotograaf wil iets verbeelden en ensceneert een foto. Na de Lightroom-ontwikkeling ziet hij meteen dat het beeld niet goed is. Nu nog uitzoeken waardoor het beeld niet werkt. Dat weet de fotograaf zelden meteen; dat duurt een paar weken.
week 20
In de corona-gevangenis-tuin is het Cottongrass er in geslaagd het humeur van de fotograaf op te vijzelen; vorig jaar 3 pluimpjes, nu raakt de fotograaf de tel kwijt, zo veel witte dotjes. Wollegras is eigenlijk de juiste naam hier, maar de fotograaf moet bij het zien van de witte dotjes altijd aan Schotland denken. Cottongrass derhalve, behalve voor de tuinman, die heeft het over Eriophorum Virginicum. What's in a name, toch?
week 19
In de tuin klinkt een pastorale; als basso continuo de verre gedempte stadsgeluiden, scharrelende merels voor de onverwachte intermezzo's, koolmezen, druk als sopranen en het 'tsjielp tsjielp' van bariton mus (wat doet denken aan het gedicht van Jan Hanlo). De tuin, corona-gevangenis.
week 18
De ekster van week 15 heeft de vetkorf op het raam ontdekt. Hij/zij hakt er met veel kabaal op in, waarop de fotograaf een apartheidsregime instelt: "Alleen voor stille koolmezen". De lawaaiige ekster wordt verjaagd. Binnen een week eet de ekster geluidloos. Darwins evolutietheorie geïllustreerd in eigen tuin.
week 17
Corona alom; zoals zovelen heeft de fotograaf behoefte aan "licht aan het eind van de tunnel". Een transparante pedaalemmerzak, gekleurde folie en een zaklamp, et voilà. We kunnen er weer een week tegen.
week 16
Virus Corona / Rust is verplicht; lamlendig / Thee rite verlicht
week 15
Corona alom; de fotograaf gaat op safari in eigen tuin. Naast een tafel met voer, camera met dikke telelens en het zwaarste statief, blijkt er ook nog veel geduld nodig te zijn. De ekster heeft daarvan minder in huis dan de fotograaf.
week 14
Corona alom; de metafoor van de 'donkere wolken, die zich dreigend samenpakken' is voor de hand liggend. Optimisten zien dat 'achter de wolken altijd de zon schijnt'. Aan U de keus.
week 13
Corona alom, de fotograaf ruimt zijn oude archieven op; weemoed
week 12
De zon tovert een gecompliceerd patroon van licht, schaduw en reflecties op de vloer. Je zou het alledaagse schoonheid kunnen noemen, zie maar.
week 11
Het Corona-virus is in de omgeving van de fotograaf gearriveerd. De plaatselijke overheid schrijft 'zeven dagen sociale onthouding' voor. Ooit schreef de kerkelijke overheid 'periodieke onthouding' voor. Maar dat was voor een activiteit waar je niet ziek van werd. Voor nu: 'geen handen geven, maar handjes op de rug'.
week 10
groen led-licht ziet de fotograaf steeds meer op bouwlocaties. Het is minder hinderlijk voor de buren, niet zo verblindend voor de surveillanten en beter voor flora en fauna. Geen wonder dat de geknotte wilgen zo rozig staan te shinen
week 9
Geen gebouw zo lelijk of er zit wel een interessant stuk aan. Zeker van toepassing op de 'Admirant' in het centrum van Eindhoven.
week 8
Het verlangen naar voorjaar verloopt omgekeerd evenredig aan het afsterven van vaste planten.
week 7
De oude labrador logee ligt en de oude fotograaf zit op te drogen. Het is ze duidelijk gemaakt waar de term 'hondenweer' voor staat.
week 6
de week is grijs, nat en somber tot de eerste zonnestralen de tulpen raken; licht doet leven.
week 5
De fotograaf ruimt op, stuit op oude Cokin-effectfilters en kan de verleiding niet weerstaan. Analoge nostalgie. Het maakt de fotograaf tot dader en slachtoffer.
week 4
De eerste laadpaal in de straat; monument van vooruitgang. De fotograaf ziet de elektrische auto wel zitten, maar vreemd genoeg, kan hij zich een straat vol laadpalen niet voorstellen.
week 3
Nederland ontkerkelijkt, de fotograaf denkt dat het komt omdat de mensen zelf gaan denken. Maar de nieuwe kansel heet Sociale Media en Donald Trump is haar Twitter-Paus. Het valt nogal tegen met dat zelf denken.
week 2
de fotograaf rijdt zijn boodschappenkar met losse handen naar boven. ooit... fietste hij met losse handen naar school, en ooit, ooit... gaat hij dood; het ultieme 'met losse handen'.
week 1
met de Gedachte komt het Beeld, met het Beeld komen de Gedachten
